Και συν αυτοίς ετέρα καινή τις παροιμία εθνική φυλή επί της
γης εις μνημόσυνον απολεσθήσεται·
το ασεβές του διαβόλου σχολείον, το εν ανθρώποις φαινόμενον όσιον, ιδού πάμπαν
αφανισθήσεται· τότε
υπέρλαμπρον σύνταγμα της θείας προνοίας διαυγάσει εις τον κόσμον, και σχεδόν
μεταξύ του τέλους της φθοράς των επαράτων, αδίκων, και αρπαγών λύκων. Πένητες !
υψώσατε το όνομα του Κυρίου του Θεού ημών, ψάλατε τω μεγάλω Βασιλεί των αιώνων
δότε δόξαν· δεύτε, δεύτε, ω
γένος ευσεβές, αγαλλιάσθε εν ψαλτηρίω και κιθάρα, εν τυμπάνοις, αλαλαγμοίς τε
κι σάλπιγξιν.
