Ο χώρος
ανατολικά της μητροπολιτικής Ελλάδος γνωστός ως Μικρά Ασία και βόρειο- ανατολικά
ως Εύξεινος Πόντος είναι βασικοί χώροι του Ελληνισμού ήδη από την Αργοναυτική
εκστρατεία και τον μετέπειτα Τρωικό πόλεμο ως εμπορικοί σταθμοί στην αρχή και
ως οργανωμένες πόλεις στην συνέχεια στον πρώτο μαζικό αποικισμό (από τα μέσα
του 10ου έως τα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ).
Στην αρχή δημιουργήθηκαν οι πόλεις της Μικράς Ασίας οι οποίες στην
συνέχεια ίδρυσαν τις αποικίες του Πόντου με πρώτη την Σινώπη η οποία
με την σειρά της ίδρυσε άλλες πόλεις. Ειδικά για την Σινώπη ιδρυτής της (όχι με
την μορφή μαζικού εποικισμού, φέρεται να είναι ο Αργοναύτης Αυτόλυκος (το όνομά
του σημαίνει το ίδιο το φως) που καταγόταν από την Τρίκκη (Τρίκαλα, Θεσσαλία)
χιλιάδες χρόνια πριν από την σημερινή κατασκευασμένη επίσημη ιστορική θέση.
Βλέπουμε ότι
οι Έλληνες έχουν τόσο βαθιά σχέση με τις παραπάνω περιοχές γεγονός που φαίνεται
από τους κατοίκους που προέρχονται από όλα τα μέρη της μητρόπολης και συνήθως
στην κάθε πόλη πλειοψηφούν Έλληνες από κάποιο συγκεκριμένο χώρο της Ελλάδος. Σ’
αυτό οφείλεται η αυτόνομη και η διαφοροποιημένη εξέλιξη στο πέρασμα των αιώνων
που βέβαια έχει κοινή βάση και είναι Ελληνική.
Έτσι
εξηγείται και ο ανταγωνισμός μεταξύ των πόλεων που δεν οδήγησε ποτέ σε ενιαία
οντότητα αλλά στην φθορά όλων και την υποταγή τους στην Ρώμη. Η ρωμαϊκή
αυτοκρατορία δεν άλλαξε τον χαρακτήρα των πόλεων. Αυτός άλλαξε στην Βυζαντινή
αυτοκρατορία και έγινε πιο κοσμικός χωρίς βέβαια να ξεχαστεί η εθνική καταγωγή
από τους ανθρώπους της.
Τον 8ο αιώνα
μ.Χ. όμως, θα συμβούν γεγονότα που θα οριοθετήσουν το μέλλον. Στα όρια του
Πόντου στα ανατολικά, ορδές Χαζαρο-Τουρκο-Μογγόλων εισβάλλουν και για πολλά
χρόνια θα αποκρούονται και θα επανέρχονται. Αυτοί που κατοικούσαν κοντά στο
πέρασμα της Ζύγανας (περιοχή της Τραπεζούντας) είδαν για πρώτη φορά τους
επιδρομείς. Ακόμα και σήμερα οι Πόντιοι που κατάγονται από αυτές τις περιοχές
είναι ιδιαίτερα σκληροτράχηλοι. Το ίδιο ισχύει και σήμερα για τους εκεί
διαμένοντες - βιαίως εξισλαμισθέντες - Έλληνες του Πόντου.
Το
μεγαλύτερο μέρος από τους Χαζαρο-Τουρκο-Μογγόλους αποίκησε την Ταυρίδα
(Κριμαία). Εκεί πλέον αυξάνει το ρεύμα της αποδοχής της Ιουδαϊκής θρησκείας,
κάτι που είχε ήδη συμβεί από το 740 μ.Χ. Αυτοί οι νέοι ‘’Εβραίοι’’, ήταν
ήδη μυστικιστές-σατανιστές, υιοθέτησαν την Ιουδαϊκή θρησκεία και έκαναν
τελετουργικές δολοφονίες κυρίως την περίοδο του Πάσχα (για τις τελετουργικές
δολοφονίες από Χαζαρο-Εβραίους δες το βιβλίο Πάσχα του Αίματος PASQUE DI SANGUE
του εβραίου καθηγητού της μεσαιωνικής ιστορίας Αριέλ Τοάφ, Μπολόνια 2007, όπως
και στο βιβλίο του Λιθουανού καθολικού ιερέα Pranaitis του 1892,"Το
ξεσκέπασμα του Ταλμούδ", εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ). Πήγαν προς τα βόρεια και
κατοίκησαν στις χώρες της Βαλτικής, στην Ουκρανία, στην Πολωνία και στην
Πρωσσία (Ανατολική Γερμανία) και έτσι σε λίγο είχαν την πλειοψηφία έναντι των
άλλων σημιτικής καταγωγής Εβραίων που ήταν εγκατεστημένοι ήδη εκεί.
Για μία
πλήρη άποψη για τους Χαζάρους δες στο βιβλίο μου ‘Εξουσιαστικά σχέδια της
Ευρωπαϊκής Αριστοκρατίας’ στο παράρτημα 6, σελίδες 269-287, όπου υπάρχουν
αρκετές αναφορές στην αγγλική γλώσσα από διάφορες πηγές για το παραπάνω θέμα.
Από τις
αρχές του 20ου αιώνα οι Χαζαρο-Τουρκο-Μογγολο-Εβραίοι κατέχουν την πρώτη
οικονομική δύναμη από όλους τους άλλους σημίτες Εβραίους. Φαίνεται πλέον ότι το
θέμα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και του Πόντου μπαίνει σε νέα βάση.
Δεν θα
αναφερθώ στα προβλήματα και στην εξέλιξη των Ελλήνων κατά την διάρκεια της
κυριαρχίας των Τουρκο-Μογγόλων είτε ως Σελτζούκων ή ως Οθωμανών μετά την
ιστορική ήττα του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ρωμανού Δ’ στο Ματζικέρτ το 1071
μ.Χ., γιατί τα θέματα αυτά καλύπτονται από πολλούς ιστορικούς. Παρακάτω θα
αναφέρουμε σε συντομία γεγονότα που δεν είναι ευρέως αναλυμένα για προφανείς
λόγους.
Τι
προηγήθηκε όμως ώστε να φθάσουμε κατά πρώτον στην γενοκτονία των Αρμενίων το
1915 και στην συνέχεια στον διωγμό των Ελλήνων του Πόντου και ειδικά στη τρίτη
φάση και συστηματική γενοκτονία από το 1919;
Σήμερα οι
διάφοροι αυτόκλητοι ή μη, αλλά και ετερόφωτοι ιστορικοί μιλούν για τον
μεγαλοϊδεατισμό, για τα πετρέλαια της Μοσούλης, για διάφορους διεθνείς
οικονομικούς ανταγωνισμούς, για τον τότε διαμελισμό της Τουρκίας κλπ. Βέβαια
κανένας δεν συνωμοτεί χωρίς να διαστρεβλώνει την αλήθεια ώστε να μην
αποκαλυφθεί ποτέ. Έτσι και στην χώρα μας η κατευθυνόμενη εκπαίδευση μας οδήγησε
σε λανθασμένα συμπεράσματα και ενώ είχαμε μπροστά μας τους ωφελημένους από τα
γεγονότα τούς προσπεράσαμε. Γι’ αυτό αξίζει να πάμε πίσω και να δούμε ότι η
απροσεξία μας, η ευπιστία μας πληρώθηκε πολύ ακριβά. Επίσης η αντίδρασή μας σε
διάφορα θέματα είχε το επίπεδο του όχλου και όχι την ορθή σκέψη και απόφαση.
Ας πάμε σε
κάποια χρονική στιγμή στο παρελθόν για να δούμε κάποια γεγονότα που σημάδεψαν
το μέλλον, γιατί ακόμα και σήμερα είναι σε ισχύ όπως για παράδειγμα οι
ντολ(ν)μέδες (αλλαξοπιστέντες) και ο πρώτος εκπρόσωπός τους Σαμπετάι Ζεβί. Ο
Σαμπετάι Ζεβί (1626-1676) ήταν ένας Εβραίος ραββίνος και ειδικά Ρωμανιώτης
(παλαιός Εβραίος της Ελλάδος) που γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1626 από
Εβραίους γονείς που ήταν από την Πάτρα. Για να έχουμε μία πιο ειδική γνώση περί
των Εβραίων, αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα εκτός των παλαιότερων Ρωμανιωτών
υπάρχουν και οι νεώτεροι Εβραίοι (15ος αιώνας) της Ισπανίας (Σεφαρδίμ) ως
επίσης και οι νεώτεροι Εβραίοι (15-16ος αιώνας) από την ανατολική
Ευρώπη που ονομάζονται Ασκενάζυ ή Χάζαρο-Εβραίοι. Ο πατέρας του Σαμπετάι
Μαρδοχαίος ήταν έμπορος πουλερικών στην Πελοπόννησο και μετά λόγω της ανάδειξης
της Σμύρνης ως εμπορικού κέντρου μετά τον Τουρκικο-Ενετικό πόλεμο,
εγκαταστάθηκε στην Σμύρνη και έγινε αντιπρόσωπος μίας αγγλικής εμπορικής
εταιρείας και έγινε αρκετά πλούσιος.
Ο Σαμπετάι
Ζεβί μελέτησε το Ταλμούδ (εξωβιβλική συλλογή εβραϊκών κειμένων που αποτελεί την συνέχεια της ιουδαϊκής Βίβλου και δίνει πρακτικές λύσεις
στην καθημερινότητα και στην απονομή δικαίου) από παρότρυνση του πατέρα του και
έγινε ειδικός, αλλά εκθαμβώθηκε επίσης από την μυστικιστική Καμπάλα (απόκρυφη
παράδοση των Εβραίων που εδραιώθηκε κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας
στην Βαβυλώνα).
Την εποχή
αυτή ήσαν δημοφιλείς οι ιδέες του Μιλλεναριανισμού (ειδική μορφή του Χιλιασμού)
που πρόσμεναν ότι το 1666 μ.Χ. θα υπάρχει μεγάλη μεταβολή στην κοινωνία
με τον ισχυρισμό ότι οι ηγέτες της είναι διεφθαρμένοι και άδικοι και θα
καταστραφούν σύντομα από μία ισχυρή δύναμη.
Ο Σαμπετάι
Ζεβί ήδη οπαδός της Μεσσιανικής θεωρίας από μικρός και βασισμένος σε κάποια
εβραϊκά κείμενα προσδιόρισε το 1648 ως το έτος λύτρωσης του Ισραήλ με την
εμφάνιση του Μεσσία. Έτσι άρχισε περιοδείες σε διάφορες πόλεις εμφανίζοντας τον
εαυτό του ως Μεσσία. Βρήκε αποδοχή των ιδεών του ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη που
τότε ήταν το κέντρο των καμπαλιστικών ιδεών. Επισκέφτηκε την Γάζα και
ανακηρύχτηκε Μεσσίας και οι ιδέες του διασπάρθηκαν σε όλες τις Ιουδαϊκές
κοινότητες με αποτέλεσμα να ανησυχήσει - για πιθανές εξεγέρσεις - ο Σουλτάνος
και συνελήφθη το 1666 και αναγκάστηκε να γίνει μουσουλμάνος προκειμένου να
αποφύγει την θανατική ποινή, αλλά παίρνοντας όμως προνόμια στην Αυλή. Ταυτόχρονα
300 οικογένειες που ακολουθούσαν πιστά τον Σαμπετάι Ζεβί έγιναν μουσουλμάνοι
και έτσι από τότε αποκαλούνται ντον(λ)μέδες δηλαδή αλλαξοπιστέντες. Οι οπαδοί
του Σαμπετάι σήμερα λέγονται και Σαββατιανοί (εννούνται και οι
χριστιανοποιημένοι εβραίοι).
Παρακάτω διαβάζουμε από την πηγή: Adam
Kirsch, "The Other Secret Jews", review of Marc David Baer, The
Dönme: Jewish Converts, Muslim Revolutionaries, and Secular Turks, The New
Republic, 15 Feb 2010.
Από το 1680,
οι ντον(λ)μέδες είχαν συγκεντρωθεί στην Θεσσαλονίκη, την κοσμοπολίτικη και σε
πλειοψηφία-εβραϊκή πόλη στην Οθωμανική Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Για
τα επόμενα 250 χρόνια, θα είχαν ως αποτέλεσμα μία ανεξάρτητη κοινοτική ζωή —
γάμους, επιχειρηματική δραστηριότητα μαζί — διατηρώντας τις δικές τους ιερές
μυστικές παραδόσεις. Ήδη από τον 19ο αιώνα, οι Ντον(λ)μέδες είχαν προοδεύσει
στο εμπόριο καπνού και κλωστοϋφαντουργίας. Ίδρυσαν προοδευτικά σχολεία και
ορισμένοι δραστηριοποιούνταν πολιτικά. Μερικοί προσχώρησαν στην Επιτροπή για
την Ένωση και την Πρόοδο (CUP), το επαναστατικό κόμμα, και έγιναν γνωστοί ως
Νεαροί Τούρκοι.
Στην Ελλάδα
κατά παράδοξο τρόπο-αλλά όχι ανεξήγητο όπως θα αντιληφθούμε παρακάτω-
επεκράτησε η λέξη Νεότουρκος ώστε κάποιος να νομίζει ότι πρόκειται για Τούρκους
με νέες ιδέες ή Τούρκους της νέας γενιάς (όπως λέμε Νεοέλληνες). Η αλήθεια
είναι όμως άλλη.
Το όνομα
Νεαροί Τούρκοι προέκυψε από τον ψευτο-Μεσσία Σαμπετάι Ζεβί λόγω του νεαρού της
ηλικίας του όταν αυτοανακηρύχτηκε Μεσσίας και γιατί ο πυρήνας των συνωμοτών
στην Θεσσαλονίκη ήσαν οπαδοί του και ντον(λ)μέδες (αλλαξοπιστέντες) που
σημαίνει την ημέρα απολάμβαναν όλα τα προνόμια του μουσουλμάνου (σε σχέση με
τον Χριστιανό) και την νύχτα μελετούσαν το Ταλμούδ. Ακόμη και στην αγγλική και
διεθνή βιβλιογραφία δεν εμφανίζονται ως Neoturks αλλά Young Turks(Νεαροί
Τούρκοι). Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η σέχτα ήταν πιο ευνοημένη από τους
φανερούς Εβραίους.
Παρακάτω
παραθέτουμε αποσπάσματα από βιβλία γραμμένα στα Αγγλικά (που δυστυχώς δεν έχουν
κυκλοφορήσει στην Ελλάδα) που αφορούν την Τουρκία και τις πολιτικές της και
έχουν γραφεί την δεκαετία του 1920, δηλαδή πολύ κοντά στα γεγονότα της
Τουρκικής πολιτικής που έφερε τον Κεμάλ στη εξουσία (η πολιτική αυτή όμως δεν
είναι τουρκική αλλά κατευθύνεται από διεθνή μυστικά κέντρα).
...Η
Τουρκική επανάσταση, μπορεί να δηλωθεί εμφατικά, ότι ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου
το έργο μιας Τεκτονικής-Εβραϊκής συνωμοσίας. Οι Νεαροί Τούρκοι, αποτελούνταν
κυρίως από Εβραίους, Έλληνες και Αρμένιους…. (σημείωση: ο αναγνώστης δεν
πρέπει να εκπλαγεί από την συμμετοχή Αρμενίων και Ελλήνων στους Νεαρούς
Τούρκους γιατί τους είχαν υποσχεθεί ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα μέσα από τα
δήθεν κελεύσματα της Γαλλικής Επανάστασης. Υπάρχει φωτογραφικό υλικό στο
διαδίκτυο που δείχνει Έλληνες και Αρμένιους σαν επαναστάτες του νέου
συντάγματος μαζί με τους Νεαρούς Τούρκους).
… Η πόλη της
Θεσσαλονίκης έχει το μεγαλύτερο ποσοστό του εβραϊκού πληθυσμού στην Ευρώπη με 70.000
Εβραίων από τον συνολικό πληθυσμό των 110.000. Εκτός αυτού, υπήρχαν πολλές
στοές ελευθεροτεκτόνων στη Θεσσαλονίκη, στην οποία οι επαναστάτες θα μπορούσαν
να λειτουργήσουν ανενόχλητοι. Αυτές οι στοές ήταν υπό την προστασία της
ευρωπαϊκής διπλωματίας…
…Πράγματι, η
Επιτροπή της Ένωσης και Προόδου (το εθνικιστικό κόμμα των Νεαρών Τούρκων)
γεννήθηκε πρακτικά σε Τεκτονική Στοά που ονομάζεται «Macedonia Risorta»
και ιδρύθηκε από τον Εβραίο της Θεσσαλονίκης, Βίκτωρ Εμμανουήλ Καράσσο (Carasso).
…Οι
πολιτικές Τεκτονικές Στοές ξεπήδησαν σαν τα μανιτάρια σε όλη την
Κωνσταντινούπολη, και την 1η Απριλίου του ίδιου έτους (1909), εκπρόσωποι των 45
τουρκικών στοών συναντήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και ίδρυσαν την Οθωμανική «Grand Orient (Μεγάλη
Ανατολή).» Ο Mahomed Orphi Pasha εξελέγη Μέγας Μάγιστρος και οι παρακάτω
«Τούρκοι» εξελέγησαν μεταξύ των υψηλότερων ανώτερους αξιωματούχων: Ο David Cohen,
ο RaphaeloRicci, ο Nicolaou Forte, o Marchione, ο Jacob Souhami,
ο Georg Sursock….
…Το πρώτο
νόμισμα των «Νεαρών Τούρκων» είχε το σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα»,
χαραγμένο πάνω τους….
…Με μiα
λέξη, το τουρκικό κράτος πραγματοποιήθηκε από μία ομάδα Ιουδαιο-Τεκτόνων οι
οποίοι επέκτειναν την εξουσία τους στις επαρχίες με την δημιουργία ενός
δικτύου στοών και λεσχών...
...Αμέσως
μετά την απομάκρυνση του σουλτάνου Abdul Hamid δύο εφημερίδες
ξεκίνησαν στην Κωνσταντινούπολη, η Osmanischer Lloyd (Οθωμανικός
Λόυντ), το γερμανο-εβραϊκό όργανο, εκδιδόμενο από τον Γερμανο-Εβραίο, Δρ Moritz Grunwald και
η εφημερίδα ‘ο Νεαρός Τούρκος’, δικαιούχος του οποίου ήταν ο Sami Hochberg,
ένας Ασκενάζυ Ελευθεροτέκτονας Εβραίος…
…Το
περιοδικό ‘ο Νεαρός Τούρκος’ είχε στόχο την δημιουργία Ιουδαιο-τουρκικού
κράτους το οποίο θα υπέτασσε όλους τους άλλους πληθυσμούς της Τουρκικής
αυτοκρατορίας….
…..Οι
Τούρκοι πιστεύουν ότι ο Σιωνισμός στοχεύει στην θέσπιση ενός εβραϊκού κράτους
στην Μικρά Ασία, και υποψιάζομαι ότι οι εβραϊκές αποικίες που οι Σιωνιστές
φύτευσαν στην Συρία προορίζονται να είναι κέντρα της εξωτερικής και ειδικά
γερμανικής επιρροής, γιατί οι Τούρκοι έχουν από καιρό παρατηρήσει το περίεργο
γεγονός ότι οι Εβραίοι, ιδιαίτερα οι Ασκενάζυ ή Rωσο-Πολωνο-Γερμανο
Εβραίοι, είναι όλοι υποστηρικτές της Γερμανικής Αυτοκρατορίας…
Ας
επανέλθουμε στους Νεαρούς Τούρκους. Με την απελευθέρωση της Μακεδονίας το 1913,
οι Νεαροί Τούρκοι φοβούμενοι μήπως αποκαλυφθεί η δράση τους, εγκατέλειψαν την
Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκαν στην Κωνσταντινούπολη όπου υπήρχε ένα πλέον ευνοϊκό
έδαφος για το μέλλον όπως και έγινε.
Θα
αναφερθούμε τώρα στις πιέσεις που δέχτηκε ο Σουλτάνος για την Παλαιστίνη από
τους Σιωνιστές πριν από την εμφάνιση των Νεαρών Τούρκων. Η πρώτη επίσκεψη του
εκπροσώπου του Σιωνιστικού κινήματος Χέρζλ αλλά και συγγραφέα του βιβλίου ‘’το
εβραϊκό κράτος’’ στην Υψηλή Πύλη, έγινε το 1902 με σκοπό την παραχώρηση της
Παλαιστίνης αλλά στέφτηκε με αποτυχία. Άλλοι που λίγο αργότερα ως εκπρόσωποι
των διεθνών τοκογλύφων (ο Πάρβους, ο ιδεολογικός καθοδηγητής του Λένιν)
κατέθεσαν στον Σουλτάνο την ίδια πρόταση, δηλαδή να χαρισθούν όλα τα δάνεια της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με αντάλλαγμα την παραχώρηση της Παλαιστίνης στους
Εβραίους, έλαβαν την ίδια απάντηση. Ο Σουλτάνος αρνήθηκε και πάλι και από τότε
τέθηκε το σχέδιο αποκαθήλωσής του για να διευκολυνθούν οι στόχοι του
Σιωνιστικού κινήματος.
Πρέπει να
σημειώσουμε επίσης τις δραστηριότητες του Henry Morgenthau (Χένρυ
Μοργκεντάου) (1856-1946) Εβραίου Ασκενάζυ (Χαζάρου) που γεννήθηκε στην Γερμανία
αλλά η οικογένειά του μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1865. Από το 1913 μέχρι το 1916
ήταν πρέσβυς των ΗΠΑ στην Τουρκία. Παρότι όλοι τον θεωρούν φιλέλληνα ή φίλο των
Αρμενίων λόγω των βιβλίων του που είχαν αναφορά σε αυτά τα θέματα και παρότι ο
ίδιος ήταν διορισμένος από την Κοινωνία των Εθνών (τότε Οργανισμός Ηνωμένων
Εθνών) πρόεδρος της επιτροπής αποκατάστασης προσφύγων το 1923 στην Ελλάδα ήταν
μία ύποπτη προσωπικότητα. Κάποιος θα έγραφε γι’ αυτά και έπρεπε να γραφούν από
κάποιον που είχε άμεση συμμετοχή στο Σιωνιστικό κίνημα της εποχής, γιατί παρόλο
που γράφτηκαν δεν έγινε τίποτα μέχρι σήμερα. Θα παραθέσω μερικά στοιχεία από
τον ύποπτο ρόλο του Morgenthau. Σε δημόσιο λόγο στο Σινσινάτι των ΗΠΑ στις
21-5-1916 ο Morgenthau ανέφερε ότι υπέδειξε στην Τουρκική κυβέρνηση να πουλήσει
την Παλαιστίνη στους Σιωνιστές μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο
Σουλτάνος έδειξε καλή διάθεση, είπε, αλλά η δημοσιότητα έφερε οργή στην
Τουρκία.
Βέβαια τα
γεγονότα έτρεξαν με την γνωστή διακήρυξη του Μπάλφουρ στις 2-11-1917
(τι σύμπτωση!!!, δηλαδή λίγες μέρες μετά την Οκτωβριανή επανάσταση στην Ρωσία)
όπου οι Εβραίοι της Διασποράς ενθαρρύνθηκαν από την Βρετανική Αυτοκρατορία
να μεταναστεύσουν κατά χιλιάδες στην «Γη της Επαγγελίας», ως και η πλήρης
κατάληψη της Παλαιστίνης από τους Άγγλους το 1918.
Δηλαδή αν
δεν γινόταν η κατάληψη από τους Άγγλους θα έδιναν οι Νεαροί Τούρκοι την
Παλαιστίνη στους Σιωνιστές δωρεάν.
Χωρίς να
πούμε περισσότερα φαίνεται καθαρά ότι ο κεντρικός ρόλος του Morgenthau ήταν
να βρεί τρόπο να έλθει η Παλαιστίνη στα χέρια των Σιωνιστών ή να βρεθεί κάποια
άλλη λύση, όπως για παράδειγμα η Ανατολική Θράκη. Θα θυμηθούμε ότι παρά την
υποχώρηση το 1922 ήταν άδεια και χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις και θα μπορούσε να
καταληφθεί εύκολα και αμέσως ως αντιστάθμισμα της απώλειας του Πόντου και της
Μικράς Ασίας, κάτι που δεν έγινε γιατί οι ηγέτες της χώρας ήσαν στα δίχτυα της
αράχνης του Σιωνισμού που την προόριζαν για το νέο εβραϊκό κράτος αν κάτι δεν
πήγαινε καλά στην Παλαιστίνη.
Γι’ αυτό
ακριβώς ήταν ο Morgenthau πρέσβυς των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη.
Σ’ αυτήν την
προσπάθεια όλες οι κινήσεις του Morgenthau ήταν αποφασισμένες
από διεθνή Σιωνιστικά κέντρα και αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση θέσεων ή
ενεργειών αντιπάλων που θα μπορούσαν στο παρόν ή στο μέλλον να φέρουν εμπόδια
χωρίς βέβαια να αποκλειόταν ακόμα και η εξαφάνισή τους μέσω γενοκτονίας αν ήταν
εφικτό.
Για να
ενδυναμωθεί το νέο κράτος του Ισραήλ χρειαζόταν η κατάληψη της Συρίας.
Η Συρία ήταν
βασική χώρα για την στερέωση του νέου κράτους του Ισραήλ κάτι που βλέπουμε και
σήμερα.
Ένα
απόσπασμα από μία σειρά σημαντικών ομιλιών του Εβραίου δημοσιογράφου Νόα το
1845 στις ΗΠΑ σχετικά με την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ θα μας
διαφωτίσει περισσότερο. Αυτή η ομιλία προηγείται κατά 50 χρόνια της επίσημης
θέσης του σιωνιστικού κινήματος:
Το πρώτο
βήμα είναι να επιδιώξουμε από τον Σουλτάνο της Τουρκίας την έγκριση ώστε οι
Ιουδαίοι να αγοράζουν και να κατέχουν γη, την έγκριση για την κατασκευή
σπιτιών, και να μπορούν να ακολουθήσουν οποιοδήποτε επάγγελμα(για παράδειγμα
τράπεζες, εμπόριο χρυσού, κτλ.) που ενδέχεται να επιθυμούν, χωρίς παρενόχληση
και σε ιδανική ασφάλεια….
..Υπάρχει
όμως ένας κρίκος που μπορεί επίσης να είναι εταίρος στην μεγάλη συμφωνία
(σύμβαση). Οι Εβραίοι είναι, σήμερα τα πιο σημαίνοντα πρόσωπα που συνδέονται με
το εμπόριο και την νομισματική πολιτική της Τουρκίας, και απολαμβάνουν
σημαντικά προνόμια, αλλά μέχρι τώρα δεν είχαν καμία προστατευτική επιρροή,
κανένα φιλικό χέρι τεντωμένο εμπρός για να τους βοηθήσει…
…Την στιγμή
που ο Σουλτάνος θα εκδώσει το Hatti Scherif (αμετάκλητο τουρκικό
διάταγμα που προσυπογράφεται από τον Σουλτάνο) επιτρέποντας τους Εβραίους
να αγοράζουν και να κατέχουν γη στη Συρία, υποκείμενοι στους ίδιους νόμους
και περιορισμούς που διέπουν τους μουσουλμάνους, ολόκληρο το έδαφος γύρω από
την Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων των χωριών της Χεβρώνας, του Σαφάτ, της
Τύρου, της Βυρηττού, της Ιώπης, και άλλων λιμανιών της Μεσογείου, θα καταληφθεί
από Εβραίους επιχειρηματίες…
Βλέπουμε πιο
πάνω ότι οι Εβραίοι πρέπει να ενδυναμωθούν στην Τουρκία ώστε να αυξηθούν οι
προϋποθέσεις δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ.
Αλλά αυτός ο
οικονομικός χώρος στην Τουρκία είναι καλυμμένος και από τους Έλληνες και από
τους Αρμένιους. Άρα πρέπει να φύγουν αναγκαστικά από την μέση. Το βασικό προσόν
των Ελλήνων είναι ότι ασχολούνται εκτός του τομέα των πωλήσεων έτοιμων αγαθών
και με τον δευτερογενή τομέα δηλαδή την παραγωγή προϊόντων από πρώτες ύλες
εισαγόμενες κυρίως από την Ευρώπη, ως επίσης και ένα μέρος, ιδιαίτερα στον
Πόντο, με τον πρωτογενή αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Οι Εβραίοι έχουν
έλλειψη στους δύο τελευταίους τομείς.
Οι Έλληνες
πατούν σε δύο πόδια γιατί έχουν την Ελλάδα δίπλα αλλά και άλλες περιοχές
που μένουν Έλληνες όπως όλες οι παρευξείνιες χώρες (Γεωργία, Ρωσία, Ρουμανία,
Βουλγαρία, περιοχή Οδησσού). Επί πλέον είναι αριθμητικά περισσότεροι από τους
Εβραίους και ταυτόχρονα πιο φιλικοί στις αγορές του εμπορίου και έχουν
συναλλαγές με όλες τις χώρες της Μεσογείου αλλά και τις χώρες του Ευξείνου
Πόντου.
Η ανάληψη
της εξουσίας στην Ρωσία από τους μπολσεβίκους το 1917 σήμαινε αλλαγή πολλών
πραγμάτων στο εμπόριο αλλά και στην πολιτική καθ’ όσον οι ηγέτες της
Ρωσίας στην μεγάλη πλειοψηφία έχουν την ίδια γενεαλογική καταγωγή με τον Κεμάλ
Πασά(ο ίδιος ο Κεμάλ είχε δηλώσει ότι έμαθε εβραϊκά από τον Καραϊτη (Εβραίος
της Κριμαίας που είναι οπαδός μίας αίρεσης του Ιουδαϊσμού) παππού του). Είναι
δηλαδή Χαζάρο-Εβραίοι και υπομόχλια του Σιωνισμού.
Και όπως
είπαμε παραπάνω οι Έλληνες, ήσαν σημαντικό εμπόδιο στην υλοποίηση των σχεδίων
τους και όπως φαίνεται καθαρά μέχρι σήμερα είναι αδύνατη η διευθέτηση αμοιβαίας
επωφελούς λύσης με την Τουρκία γιατί ακριβώς δεν έχουμε να κάνουμε με αυτούς τους
Τούρκους που εμείς εννοούμε.
Ας
μεταφερθούμε στον πιο μακρινό και απομονωμένο αλλά ενεργό ελληνισμό του
Ευξείνου Πόντου. Ο Πόντος με την ευρεία διασπορά πληθυσμών κατά μήκος χιλιάδων
χιλιομέτρων που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο και στην παραγωγή και εμπορία
των φουντουκιών και του καπνού αποτελούν ένα δύσκολο εμπόδιο για την υλοποίηση
των στόχων του Κεμάλ. Είναι σχεδόν βέβαιον ότι ακόμα και αν δεν γινόταν ο
πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας και η βίαιη πολιτική αλλαγή στην Ρωσία, θα
ήταν αδύνατον να νικήσει σε αυτήν την περιοχή με τις δικές του δυνάμεις.
Αναλύοντας
την οικονομία του Πόντου (πολλά μέρη παρακάτω που αφορούν τις μεγάλες πόλεις
του Πόντου προέρχονται από τα βιβλία Δυτικός Πόντος, Ανατολικός Πόντος,
εκδόσεις Ινφογνώμων) διαπιστώνουμε τα παρακάτω: Στην Αμισό (Σαμσούντα) οι
Έλληνες ελέγχουν το 60-70% της οικονομικής δραστηριότητας. Συμμετέχουν στην
διοίκηση της πόλης η οποία λόγω της ανάπτυξης και της διεθνούς σημασίας της
φιλοξενεί προξενεία των μεγάλων χωρών. Ο καπνός ελέγχεται σε ποσοστό 60% από
Έλληνες και λόγω της ποιότητας και του αρώματός του πωλείται σε όλες τις αγορές
του κόσμου. Υπάρχει επίσης εκτός της Οθωμανικής τράπεζας η Τράπεζα Μυτιλήνης αμιγώς
ελληνικών συμφερόντων
Στην
ευρύτερη περιοχή των Κοτυώρων υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα στην αγγειοπλαστική
με εξαγωγές στις άλλες χώρες του Ευξείνου Πόντου. Εκτός βέβαια της μεγάλης
παραγωγής φουντουκιών, υπάρχει η εύφορη ενδοχώρα προς την Νεοκαισάρεια
όπου καλλιεργούνται αραβόσιτος, φασόλια και κάνναβι και εξάγονται προς την
Ευρώπη, Αίγυπτο και Αραβία. Τέλος λόγω της Μαύρης θάλασσας υπάρχει αλίευση δελφινιών
σε σημαντικές ποσότητες, κυρίως για το λάδι του-που το χρησιμοποιούσαν ευρύτατα
για φωτισμό-με σημαντικές εξαγωγές.
Στην περιοχή
της Κερασούντας επικρατούν οι δραστηριότητες του κερασιού και του φουντουκιού
ως και της επεξεργασίας και παραγωγής ξυλείας με εξαγωγές. Να σημειώσουμε
ότι ακόμη και σήμερα ο Πόντος παράγει το 50% της παγκοσμίου παραγωγής σε
φουντούκι που εκτός από φαγώσιμο χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική και
καλλυντική βιομηχανία.
Η
Τραπεζούντα με το φυσικό της λιμάνι είναι ο πρώτος τερματικός σταθμός του
δρόμου του μεταξιού και ενώνει την Ευρώπη με τις παραευξείνιες χώρες, την
Κεντρική Ασία και την Μέση Ανατολή. Εκεί υπάρχουν τέσσερες τράπεζες εκ των
οποίων οι τρείς είναι αμιγώς ελληνικών συμφερόντων (Θεοφυλάκτου, Φωστηρόπουλος,
Καπαγιανννίδης).
Η άλλη
τράπεζα ήταν η αυτοκρατορική Οθωμανική Τράπεζα η οποία σε ποσοστό 95% ελεγχόταν
από τους Ρότσιλντς της Αγγλίας και της Γαλλίας. Επίσης υπάρχουν ελληνικές
εφημερίδες ως και το φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός της παραγωγής και εμπορίας
των φουντουκιών υπάρχει υλοτομία, εργοστάσια επεξεργασίας ξύλου και εξαγωγές προς
τις χώρες του Ευξείνου Πόντου.
Παρά τις
παραπάνω αναλύσεις που δείχνουν την οικονομική ευρωστία του Πόντου ο Κεμάλ Πασά
είχε υποστήριξη για να επιτεθεί αν χρειαζόταν από:
1. Τον
Διεθνή Σιωνισμό με την μορφή κεφαλαίων και Τύπου.
2. Την
Βρετανική Αυτοκρατορία σε στρατιωτική ισχύ γιατί οικονομικά ήταν
εξαρτημένη από το ιουδαϊκό κεφάλαιο.
3. Τους
Εβραίους μπολσεβίκους ηγέτες της ρωσικής επανάστασης που πλέον
μπορούσαν να διαθέσουν αρκετό στρατό.
Βέβαια οι
τρεις λύσεις θα δημιουργούσαν περιπέτειες στην διεθνή γνώμη και επελέχθη ο
ανταγωνιστής του Κεμάλ, ομοϊδεάτης του και έχων το ίδιο αφεντικό με αυτόν
(σύμφωνα με πρώην στρατηγό του τσάρου Νικολάου Β’ σε βιβλίο του 1925 που
εκδόθηκε στις ΗΠΑ) Βενιζέλος -- ο οποίος βοηθούμενος από τις ιδέες του μεγαλοϊδεατισμού
που επεκράτησαν στην Ελλάδα υποβοηθούμενες από ξένες πρεσβείες μέσω ανύπαρκτων
υποσχέσεων και με τις περίεργες πρακτικές του -- κατόρθωσαν από κοινού αλλά
χωριστά να εκπορθήσουν τον Ελληνισμό από τις πατρογονικές εστίες όπου διέμενε
για πάνω από 4.000 χρόνια.
Για
παράδειγμα αναφέρω ένα απόσπασμα από ένα έργο του ελευθεροτέκτονα και
πρωτεργάτη της Ευρωπαϊκής ιδέας που στηρίζεται στην εξαφάνιση της έννοιας
έθνους, Ρίχαρντ Κουντενχόβε-Καλλέργη (που γράφτηκε το 1922 και αναφέρεται στους
ηγέτες των στρατών εργασίας στην καπιταλιστική Γερμανία και στην
σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση): εκεί αναφέρει πως δύο φαινομενικά εχθροί είναι
σύμμαχοι «ενώ αυτοί οι δύο στρατηγοί θεωρούνται αντίπαλοι, είναι
σύμμαχοι: παρελαύνουν χωριστά, χτυπούν ενωμένοι». Το ενωμένο χτύπημα στην
περίπτωσή μας είναι κατά των ‘’ενοχλητικών’’ Ελλήνων.
Αυτούς
ακριβώς τους ανθρώπους είχε να αντιμετωπίσει ο Ελληνισμός που είχαν άμεση σχέση
με τις τεκτονικές στοές της Ευρώπης αλλά και τον Σιωνισμό που στην εμφανή του
μορφή αγωνίζονταν για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (δες, ΧΡΟΝΙΚΑ-διμηνιαία
έκδοση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, αρ. φύλλου 108,
Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1989, σελίδα 7. Μία λαμπρή στιγμή: η εμφάνιση του
Σιωνισμού στην Ελλάδα του Μωυσή Αλτσέχ). Αυτό
συμβαίνει μέχρι και σήμερα και γι’ αυτό απορεί ο απλός πολίτης πως είναι
δυνατόν να συνεχίζεται η πολιτική των υποχωρήσεων και των δήθεν συμφωνιών
ειρήνης με την Τουρκία από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
ΥΣ.
Το άρθρο
είναι σύντομο και δεν αναφέρει σημαντικά γεγονότα που όμως είναι ήδη γνωστά ή
κατά την άποψή μου είναι αναφορικά και αποκρύπτουν τις αιτίες, ως επίσης έχει
λόγω χώρου λίγες αποδείξεις για τον ρόλο των διεθνών μυστικών εταιρειών που
απεργάστηκαν τα σχέδια της εξαφάνισης του Ελληνισμού από την ευρύτερη Μικρά
Ασία και τον Εύξεινο Πόντο.
ΝΙΚΟΣ Θ.
ΚΑΝΤΖΟΥΡΑΣ
ΑΕΡΟΝΑΥΠΗΓΟΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ
ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ Msc.
