Χριστούγεννα για να γεννηθούν...

Χριστούγεννα για να γεννηθούν στην καρδιά σου έλληνα, γίνε Έλληνας !

Γίνε η ολύμπια φλόγα στο πνεύμα!
Γίνε αγάπη, γίνε Χριστός.
Ώστε ανάσταση να δει ο κάθε τυφλός.

***

Σπερματοζωάριο και ωάριο, και η αγάπη.
Πατρότητα και μητρότητα και η αγάπη.
Μπορείς να βγάλεις ένα από αυτά μέσα από την καρδιά σου άνθρωπε;

Οι άνθρωποι διδάσκουν : από το τίποτα ερχόμαστε και στο τίποτα θα πάμε,
οπότε ότι φάμε και ότι πιούμε... και όσο καλά να περάσουμε.

… Μα μέσα από το τίποτα όταν εσύ υπάρχεις στο τώρα σου, τότε τα πάντα μπορούν να υπάρχουν, εκτός από το “τίποτα” !

***

Όλοι στην γη παραδέχονται πως ο Ιησούς Χριστός είναι ο Λόγος, μα κανείς δεν παραδέχεται την ήττα του από Αυτόν.

Προ του δρόμου της οδού προς το φως του Ιησού Χριστού,
να κόψεις το παλιό σου το κεφάλι...με την εξομολόγηση... για να φωτιστείς από τον νέο ουρανό και την νέα σου γη της ζωντανής παρουσίας της θείας Χάριτος, του ιχώρ της υιοθεσίας του Θεού και πατέρα σου, με ήλιο τον λόγο, ο λόγος και εσύ να ξαναγίνεστε το εν σαρξ.

Μεγαλύτερος διδάσκαλος από κάθε διδασκαλεία, τα λάθη σου και ο πόνος.
Μεγαλύτερη αρετή είναι... η αποδοχή των λαθών, και η κατανόηση τους.

Μετάνοια= μετά το νοώ =εστί :

Αν δεν γεννιόσουν μέσα στην αμαρτία, θα γνώριζες το τι εστί αναμάρτητος;
Αν δεν γεννιόσουν εδώ στον θάνατο... θα γνώριζες το τι εστί η αθανασία;

Αν δεν γεννιόσουν εδώ στην γη σε άνθρωπο...
θα μπορούσες να διδαχθείς τα γράμματα, ως τους 24 πρεσβύτερους των λέξεων αγγέλων μας, και να αγγελιοφορούμε τώρα;

Τις γλώσσες των αγγέλων για να ακούς, ελληνική παιδεία αν δεν έχεις... χώμα διαβάζεις.

***

Ο δρόμος της αρετής θέλει καρδιά, που ανοίγει τα φτερά, διότι η αγάπη ξέρει, πως με τα πόδια δεν πάει κανείς στον ουρανό... αλλά ο ουρανός πατά στα πόδια του ανθρώπου στην γη, ως υιός του φωτός Του. 

Κάποτε με ρώτησε ο πόνος : βασιλιά μου... πως γίνετε να με αντέχεις... πως γίνετε και ακόμα ζεις ;

Τότε του απάντησα : κάποτε πονούσα γιατί προσπαθούσα με τα φτερά μου να βρω τον Θεό στον ουρανό... και εσύ τα φτερά μου πάντα στην γη κρατούσες...

… μα και χάρη σε εσένα το Θεό βρήκα ! να απολαμβάνει την ανθρώπινη υπόστασή του εδώ στην γη... εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε ο πατέρας να ξεπροβάλει μέσα από το περιβολάκι του... χαμογελαστός... και να κουβαλά ένα καλάθι γεμάτο φρούτα... τότε σηκώθηκα από την καρέκλα μου λέγοντας στον πόνο... πάω να βοηθήσω τον πατέρα… θα έρθεις;

- όχι απαντά ο πόνος... θα κάτσω εδώ ...να φυλάω τα φτερά σου … και κοιμήθηκε ήσυχος.

Ιωάννης