ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Ο φιλοσοφικός ο λίθος είναι...

“Σαν τα παιδιά γίνεσθε, σε αυτά ανήκει η βασιλεία του εντός του ημών”

Ο άνθρωπος, για να αποκτήσει την σοφία , θα πρέπει πρώτα από όλα, να παραδεχτεί την ήττα του από αυτήν.

Αν θέλεις το καλό του αδελφού σου, ποτέ μην του λες την αλήθεια, αλλά οδήγησέ τον στο πιο ψηλό βουνό της περηφάνιας του, και άσε τον τότε μόνο να πολεμά με τους ανέμους και τις φοβίες του.
Στην κατάλληλη στιγμή, θα φωτιστεί.

Αρκεί να του δώσεις το σπαθί... που μεταμορφώνει το εγώ και δεν το αποκεφαλίζει.

Διότι αν πας να του δώσεις στα χέρια του το φως, η περηφάνια του θα τον κάνει να κλέψει μια χούφτα από φως και να φύγει πετώντας στον ουρανό και να φωνάζει: “Σκοτάδι τώρα εγώ θα σε σκίσω” … οπότε, αντί για ήλιο, θα δημιουργηθεί ένα ακόμα νεκρό αστέρι.

Για να με καταλάβετε καλύτερα... γιατί πολλές φορές θυμώνω…
Είναι πως πονώ για την ελευθερία…
Αλλά εγώ γνωρίζω, και διδάσκω το εξής:
Το ιδεώδες της ελευθερίας δεν βρίσκεται μέσα σε αυτήν.
Διότι μπορεί να καταλυθεί η ελευθερία και όμως το ιδεώδες της να ζει.
Αλλά όταν καταλυθεί το ιδεώδες της, η ελευθερία είναι χειρότερη και από την βαρύτερη δουλεία.
Ή για να τα πω πιο απλά, η ελευθερία του ανθρώπου έγκειται στην ελευθερία του πνεύματός του, δούλος με πνεύμα ελεύθερο βρίσκεται σε μεγαλύτερη σφαίρα από ελεύθερο πνεύμα δούλου.
Λοιπόν αυτός ο άνθρωπος δεν θέλει ραβδισμούς; Απλά για να νοήσει και το τι θα πει η λέξη σκλάβος.

Και να δει πως…

… το πνεύμα του αφέντη της σκλαβιάς πάντα δολοφονεί την φυσιολογία της αλήθειας... φιλοσοφώντας την ελευθερία.

Ιωάννης