Στὴν φωτογραφία
μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε τὸ ποῦ εἶναι τὰ Σόλυμα ὄρη τῆς Λυκίας, καθῶς καὶ τὴν σχέση
τους μὲ τὸν Ὄλυμπο, τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν πυραμίδα τοῦ Χέοπος.
Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από
τον βασιλιά των Εβραίων Δαυίδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι
αρχαίοι συγγραφείς.
Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της
όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των
Κρητών. Ο Σαρπηδών εξόριστος αδελφός του Μίνωα ίδρυσε τα Σόλυμα!
Η άνοδος του Μίνωα στον θρόνο της Κρήτης σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για τους
οπαδούς του Κρόνου, οι οποίοι συσπειρώθηκαν γύρω από τον Σαρπηδόνα, αδερφό του
Μίνωα. Ο Ηρόδοτος αναφέρει: «Όταν τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο
Μίνως, μάλωσαν για την βασιλεία και επικράτησε ο Μίνωας, ο Σαρπηδών έφυγε μαζί
με τους συντρόφους του.
Όπως λέει ο Ηρόδοτος, η εξέγερση των Κρονίων με ηγέτη τον Σαρπηδόνα απέτυχε. Ο
Μίνωας τους εξόρισε στην Μέση Ανατολή όπου και πήραν το όνομα Σόλυμοι, ίδρυσαν
την πόλη Σόλυμα και ανακήρυξαν τον Σαρπηδόνα βασιλιά τους. Ότι οι Σόλυμοι, ο
λαός του Σαρπηδόνα, ήταν λάτρες του Κρόνου, μας το λέει ο Πλούταρχος: «Πράγματι
πληροφορούμαι, ότι οι Σόλυμοι, οι γείτονες των Λυκίων, τιμούσαν ιδιαίτερα τον
Κρόνο….»
Αργότερα οι Σόλυμοι εποίκησαν την χώρα της Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την πόλη
στους πρόποδες του όρους Σιών. Το όνομα Σιών προέρχεται κι αυτό από την δωρική
λέξη “σιός”, που σημαίνει Θεός. Στην κορυφή του όρους εκείνου, έκτισαν και τον
ναό του πολιούχου θεού της πόλεος, του μεγίστου θεού των ελλήνων. Ο ναός
ονομάσθηκε “Διός Σολυμέως”.
Αργότερα μετά την κατάληψη της πόλεως το 1026π.χ. από τον Δαυίδ, γκρέμισαν το
ναό του Διός, στα ερείπια του οποίου έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο ναό του,
όπου και μετέφερε την “κιβωτό της διαθήκης”. Τα Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα
αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ, εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο Ιώσηπος στην
“Ιουδαϊκή αρχαιολογία” του:
“Επειδή επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα.
Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία “Ιερό” οι
Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με την στρατιά του Ιησού κατά
των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη),
που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να
διώξουν (τους Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο
Δαυίδ..”.
Πολύ αργότερα, κατά την ελληνιστική εποχή, η πόλη ήταν αμιγώς
εβραιοκατοικούμενη, όμως “πόλις” με βάση τα ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε να
γίνει αποδεκτή, επειδή δεν είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε τις κύριες
προϋποθέσεις για να έχει τα δικαιώματα της πόλεως. Δεν είχε ούτε γυμναστήριο,
ούτε εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής αρχιερέας της
πόλεως Ιάσων δημιούργησε αργότερα εκείνες τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο
Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να αποκαλείται “πόλις”.
Αυτή όμως η επαναστροφή της παλαιάς πρωτεύουσαν των εβραίων σε ελληνική πόλη,
εξαγρίωσε τους Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν κατά των ελληνικών πόλεων, με τις
γνωστές από την ιστορία βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω από έναν αιώνα.
|
